สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ 

หวังอะไรได้ดั่งที่วาดหวัง   ขอพลังจงอยู่คู่เสมอ
ให้ก้าวมั่นสิ่งใดสมใจเธอ    มีความสุขอยู่เสมอ..ทุกคืนวัน
ดอกบานชื่น…ชื่นบาน…วันปีใหม่     สีสดใสเหลืองแดงขาวพราวสุขสันต์
ทั้งดาวเรืองเหลืองอร่ามดูงามนั้น  กุหลาบบานสีแดงสดหมดราคิน
ดอกพุฒตาลชมพูเรื่อเจือกลิ่นหอม   แมลงตอมกระดังงาพาได้กลิ่น
ทั้งจำปี จำปา ดอกกระถิน      รวยระรินกลิ่นราตรีที่กลางไพร
รวมดอกไม้นานาพฤกษาชาติ   เดียรดาษที่กลางป่าพนาไสย
ร้อยเป็นกลอนแทนมาลัยในน้ำใจ   ขอมอบให้…ทุกท่าน…ปีใหม่เอ่ย.

           หนึ่งปีที่ผ่านพ้นไปอะไรต่าง ๆ เปลี่ยนแปลงไปมาก ที่แน่ ๆ สังขารของเราร่วงโรยไปอีกปี น้อง พี่ ที่เคารพสิ่งหนึ่งที่ยังต้องเผชิญอยู่ก็คือหน้าที่การงาน ที่ดูเหมือนว่าจะหนักมากขึ้น ซับซ้อนมากขึ้น เพราะทุกสรรพสิ่งได้ถูกพัฒนามากขึ้นจนเราต้องวิ่งตามความเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นอยู่ตลอดเวลา(ถ้าเพียงแต่ยังเดินอยู่คงไม่ทันแน่) วันนี้จึงขอนำข้อคิดของการทำงานด้วยใจมาฝากว่า  ในการเรียนรู้จำเป็นต้องมีครูที่ดีมีประสบการณ์ เพื่อที่จะถ่ายทอดความรู้ในช่วงเวลาต่างๆได้อย่างเหมาะสม ลงตัว ศ.นพ.ธีระวัฒน์ เหมะจุฑา  ให้ทัศนะถึง “ครูสายพันธุ์ใหม่” ไว้น่าสนใจ ว่า ที่เราได้เห็นจริงประจักษ์แก่สายตา ก็คือ ความล่มสลายทางระบบการศึกษาของประเทศไทย การเรียนการสอนที่มุ่ง แต่การทำข้อสอบ การแก่งแย่งเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อปริญญา เต็มไปด้วยการท่องจำ ภาคปฏิบัติทำไม่ได้ หาความรู้เองไม่เป็น เพราะไม่อยู่ในตำรา “ไม่น้อย...เรียนจบมาแล้วก็หลีกเลี่ยงทำงานหนัก รับแต่งานเบา แต่ผลตอบแทนต้องสูง ไม่ค่อยมีหรือไม่ชอบการทำงานร่วมกันเป็นกลุ่ม ความรับผิดชอบต่ำ บริษัท สถาบันเอกชนต่างมีปัญหาในการรับบุคลากรเข้าทำงาน ทั้งๆที่มีปริญญารองรับ แต่คุณภาพไม่ถึง...” องค์กรวิทยาศาสตร์ ห้องปฏิบัติการ...แล็บ หานักวิทยาศาสตร์... เทคนิเชี่ยนทดแทนยาก แม้แต่การสืบทอดตำแหน่งผู้บริหาร ผู้ที่ต้องเป็นมันสมองในการวางนโยบาย รวมทั้งต้องมีความคิดริเริ่ม คิด... “บูรณาการ” โดยดูการทำงานโครงสร้างเป็นระบบ และไม่ยึดติดรูปแบบ มีการผสมผสานความร่วมมือต่างสถาบัน องค์กร ลองนึกถึงภาวะบรรยากาศในการทำงานของเราเองขณะนี้ นึกถึงการแก้ปัญหาของรัฐบาลทุกคณะที่ผ่านมาทั้งหมด น่าจะส่อถึงคุณภาพของคนไทยว่าด้อยค่าลงขนาดไหน คิดและทำแคบ ติดอยู่ในกล่อง การศึกษาตั้งแต่อนุบาล ประถม มัธยม และระดับอุดมศึกษา  “คุณครู” ถือเป็นหลักสำคัญของประเทศ จะทำอย่างไรกับปมปัญหาขณะนี้...เริ่มจากครูที่ถูกกำหนดให้ทำงานเพื่อเพิ่มพูนวิทยฐานะ หรืออยู่ในระบบ โดยไม่ได้เกี่ยวกับงานสำคัญที่ต้องสอนสั่งให้ลูกศิษย์ 

              ประการที่สอง...ครูอาจจะไม่ได้มีรากฐานของความรู้ วิชา ในการที่จะสอนให้ลูกศิษย์เก่งจริง เพราะครูก็ยังต้องท่องจำเพื่อมาสอน และออกข้อสอบตรงกับที่ตนเองเรียน โดยไม่ได้มีประสบการณ์มาก่อน เช่น ครูสอนชีววิทยา คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์
              ประการที่สาม...ครูเป็นจำนวนมหาศาลก็ยังเป็นบุคคลที่มีภาระ ต้องดูแลตนเอง ครอบครัว และยังต้องเป็นตัวอย่างคุณงามความดี ทางจริยธรรม คุณธรรม แต่หลายคนก็ต้องกู้ จนเป็นหนี้พอกพูนแก้ปัญหาไม่ตก

           ครูที่คุณภาพเข้าเกณฑ์...เป็นครูสายพันธุ์ใหม่ ต้องได้รับผลตอบแทนที่สูงมากกว่า ซึ่ง...“ครูเข้าใหม่” อาจจะเป็นได้ทั้งคนที่จบปริญญาตรี โท เอก แพทย์ วิศวกร สถาปนิก สิ่งแวดล้อม รวมทั้งครูอาสา ซึ่งครูกลุ่มนี้จะสามารถย่อยเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย เพราะเป็นเรื่องที่เรียนมาโดยตรง ทำวิทยานิพนธ์มาโดยตรง และเห็นเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน ในขณะเดียวกันส่วนที่ยากที่สุดอีกประการคือ...ประเทศไทยใหม่ (ในอนาคต) จะกำหนดคนไทย และครูสายพันธุ์ใหม่อย่างไรให้เป็นคนเก่งและเป็นคนดีพร้อม...เกลียดการโกง...พร้อมทำงานร่วมกันเป็นกลุ่ม จิ๊กซอว์สำคัญ คุณหมอธีระวัฒน์ บอกอีกว่า ต้องเปลี่ยนระบบติดตามผลของครูใหม่ ไม่ใช่เป็นการสร้างภาระให้ทำงานมากขึ้น โดยเบี่ยงเบนไปจากงานที่ต้องสอนเป็นประจำ และพร้อมกันนั้นครูเหล่านี้ต้องสามารถติดตามวิทยาการก้าวหน้าในสาขานั้นๆ เพื่อสอนนักเรียนได้ “เหมือนๆกับที่นักวิชาการ ต้องติดตามวารสารความก้าวหน้าใหม่ๆทุกวัน”
           ครูสายพันธุ์ใหม่เท่านั้นที่จะเป็นความหวัง ปั้นเด็กไทยให้ตรงกับคำขวัญนายกฯ ที่ว่า... “สามัคคี มีความรู้ คู่ปัญญา คงรักษาความเป็นไทย ใส่ใจเทคโนโลยี” เข้าสู่ปีใหม่ พุทธศักราช 2555 แล้ว คงถึงเวลาที่จะต้องสำรวจตัวเองว่าแล้วเราเป็นสายพันธุ์อะไรเอ่ย ?...